Historia współczesnej terapii ekspozycyjnej

Ekspozycja, jako procedura terapeutyczna przeznaczona do redukcji patologicznego strachu posiada swoje korzenie w behawioralnym nurcie z lat 50 – tych. Pierwsi behawioralni terapeuci wyłonili się z wielorakich szkół psychoterapeutycznych, włączając dominujący nurt psychoanalityczny w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Kilka wczesnych wysiłków do stosowania terapii ekspozycyjnej podjętych było przez psychologów z Republiki Południowej Afryki, wielu z nich szkoliło się w Wielkiej Brytanii w Maudsley Hospital pod okiem Hansa Eysencka.

                Jako psychiatra, który z entuzjazmem podchodził do teorii uczenia się, Joseph Wolpe (1915 – 1997) zachęcał swoich kolegów psychologów, z którymi omawiał problemy lękowe wspólnych pacjentów, do formułowania ich w kategoriach behawioralnych i poznawczych. Wśród konsultujących się z Wolpem był James G. Taylor (1897 – 1973) z departamentu psychologii Uniwersytetu w Cape Town w Republice Południowej Afryki. W latach 50 – tych wykorzystywał on procedurę terapii behawioralnej w leczeniu lęku. Niestety, nie publikował większości opisów przypadku (case studies) i tylko napomykał o terapii ekspozycyjnej przy okazji publikacji innych prac. W wywiadzie, jakiego udzielił Leonardowi Krasnerowi, Taylor opisał leczenie wielu przypadków lęku przy użyciu technik, które dzisiaj określilibyśmy jako sytuacyjną ekspozycję z zapobieganiem reakcji (response prevention). Na przykład, w przypadku fobii związanej z prowadzeniem samochodu, towarzyszył swojemu pacjentowi podczas jazdy, przy przywołać lęk. Taylor także wystawiał pacjentów z zaburzeniami obsesyjno – kompulsywnymi  z intruzjami dotyczącymi „brudnych rąk” (hand washers) na coraz większą ekspozycję i zakazywał im mycia ich. Dziś nazwalibyśmy to ekspozycją „krok bo kroku”. Chociaż Taylor mógł być pierwszym terapeutą behawioralnym, który wykorzystywał technikę systematycznej ekspozycji, badacze którzy byli bardziej płodni jeśli chodzi o publikacje uchodzą za tych, którzy przedstawili światu terapię ekspozycyjną.